Eind oktober zijn we naar Oekraïne geweest. Het was wéér een bijzondere reis. Dankbaar dat we met twee tot de nok toe gevulde busjes richting Oekraïne mochten rijden en dat God ons beschermd en bewaard heeft op de weg er naartoe en weer terug naar Nederland.
We hebben verschillende mensen bezocht. Overal waar we binnenkwamen zagen we de kaarten die vanuit Nederland opgestuurd worden naar de mensen in Oekraïne. De kaarten bemoedigen de mensen en doen de mensen goed. Een aantal mensen liet de stapel kaarten zien, die zij de afgelopen jaren hebben ontvangen.
De oorlog is voelbaar en zichtbaar. Zowel in Chmelnytski als in Rivne staan in het centrum van de stad deze foto’s ter nagedachtenis van de soldaten die omgekomen zijn tijdens de oorlog. De rij foto’s in Chmelnytski is eindeloos en op elk vierkant staan vier foto’s. In Rivne hebben we een rondleiding gehad in het ziekenhuis, waar we medicijnen hebben gebracht. De hoofdarts vertelde ons dat er in het ziekenhuis gewonde soldaten liggen. Geen van de gewonde soldaten die in het ziekenhuis zijn binnengebracht, is overleden. Prijs de Heer!
Wij hebben sabbat gevierd met families uit Marioepol. Deze stad is direct aan het begin van de oorlog omsingeld door de Russen en gebombardeerd. Deze families zijn hun huis kwijtgeraakt en naar Lviv gekomen en bouwen eigenhandig nieuwe huizen. Het huis van de voorganger hebben de Russen in gebruik genomen. Met hen sabbat vieren was echt een feest en wat een krachtige en gelovige mensen. Ondanks alles wat ze mee hebben gemaakt.
Dit is maar een tipje van de sluier van alles wat we mochten doen en meegemaakt hebben in Oekraïne. We hebben in alles en door alles zo Gods leiding ervaren. Thuisgekomen zei iemand: ‘Jullie veilig thuis!’ ‘Ja’, wij zijn weer veilig thuis. Dankbaar dat wij een veilig thuis hebben.’ Hoe anders is het in Oekraïne, maar ook in Israël. Waar oorlog is en dreigt. Laten we eensgezind, als familie, blijven bidden voor vrede in Oekraïne en Israël. Als broers en als zussen om elkaar geven.