We dachten vandaag alle mensen in Lublin op te halen, maar dat liep anders. We gingen eerst spullen uitladen, toen naar het coordinatieteam om met hen kennis te maken. Daarna ergens een moeder met drie kinderen opgehaald, die met eigen auto was. Toen naar de grens met Oekraïne, waar rond de 25 mensen verblijven. We namen een aantal van hen mee.
Daarna terug naar Warschau, waar we eerst drie mensen ophaalden en op een andere plek vijf. Onze bus zat bijna vol, morgen komen er nog drie bij. Inmiddels was het laat geworden en we besloten ergens een hotel te boeken voor 24 personen. Daar zijn we inmiddels aangekomen, met een baby, kinderen, tieners, volwassenen, twee oma’s, waarvan één met krukken loopt. De mannen ontbreken…. Hoe schrijnend!
